Column: Een brief voor wie zich vergeten voelt
Beste Rijswijker (of misschien iemand van verder weg),
De feestmaand is aangebroken. Voor sommigen voelt dat als warmte en gezelligheid, maar misschien is dat voor jou anders. Misschien vraag je je af: Is er iemand die mij ziet? Iemand die naar me luistert? Het kan zijn dat je juist in deze tijd de eenzaamheid extra voelt. En dat is begrijpelijk.
Eenzaamheid is een gevoel dat komt en gaat, net zoals vreugde, verdriet en hoop. Het is niet makkelijk, maar weet: gevoelens zijn tijdelijk. En ook al lijkt het alsof de wereld je soms voorbijloopt, ik wil je met deze brief laten weten dat je niet vergeten bent. Misschien ken ik je naam niet en weet ik niet hoe ver je hier vandaan bent, maar in gedachten sta ik even stil bij jou.
Op 21 december beleven we de kortste dag van het jaar. Daarna wint het licht elke dag een klein stukje terrein terug. Misschien kun je dat zien als een symbool: net zoals de dagen lichter worden, kun jij ook stapje voor stapje ruimte maken voor nieuwe lichtpuntjes. Dat hoeft niet snel, het hoeft niet perfect. Jij mag je eigen tempo bepalen en dat is eigenlijk een luxe.
Misschien voelt het nu alsof alles elk jaar hetzelfde blijft, alsof je vastzit in een patroon. Maar wat als je jezelf toestaat om anders te kijken naar wat mogelijk is? Ook jij bent de regisseur van jouw leven. Wie weet voelt volgend jaar deze tijd wél anders. Misschien is er dan minder eenzaamheid, meer verbinding, of simpelweg meer rust in jezelf.
Tot die tijd wens ik je moed en kracht om deze maand door te komen. Onthoud dat geen enkele situatie, hoe zwaar ook, voor altijd blijft. Jij mag jezelf het cadeau van een nieuwe fase geven, wanneer je eraan toe bent.
Met alle goeds voor 2025,
Danny Steehouwer
