Lara Oude Alink: “Blijf waakzaam: Vrouwenrechten zijn geen vanzelfsprekendheid”

Op Internationale Vrouwendag, 8 maart, vieren wij onze rechten. Tegelijkertijd is het belangrijk om alert te blijven en niet alleen terug te kijken op wat er allemaal is bereikt. Emancipatie is een project dat nog lang niet voltooid is.

Soms ben ik bang dat we met z’n allen een beetje zijn ingedut. Ik ben opgegroeid met het idee dat we in een enorm progressief land wonen, waar de rechten van vrouwen en meisjes goed geregeld zijn. Waarom dat zo is, werd vaak in het midden gelaten—alsof het in Nederland zo vanzelfsprekend was dat we het als een soort natuurwet waren gaan zien. Maar dat is het niet en is het nooit geweest. En als we niet uitkijken, gaan we niet vooruit, maar achteruit.

Idealen waarvan ik dacht dat ze de norm waren, zoals het streven naar gelijkwaardigheid, het recht op abortus en toegang tot anticonceptie, worden steeds vaker ter discussie gesteld. Via griezelige influencers, maar ook heel publiekelijk op tv. En daar heb ik geen zin in. Vrouwen in Nederland hebben niet jarenlang actiegevoerd om nu, in 2025, terug te vallen in oude onzinverhalen.

Het recht van een vrouw om over haar eigen leven en lichaam te beslissen is helaas geen gegeven, maar zou dat wel moeten zijn. Over onze fundamentele rechten wordt wat mij betreft niet onderhandeld. Daarom is het mooi om te zien dat de Dolle Mina’s dit jaar weer de straat op gaan. Aan de andere kant is het zorgelijk dat dit nog steeds nodig is. De twijfels die worden gezaaid over het recht van vrouwen om zelf te bepalen hoe zij hun leven inrichten, hebben impact op de hele wereld. We zien dat onrecht tegenover vrouwen en meisjes toeneemt. Sterker nog, sommige beroemde vrouwenhaters worden tegenwoordig beter beschermd dan vrouwen in benarde posities. Met het terugtrekken van internationale
steun wordt hun positie wereldwijd zwakker. De solidariteit is ver te zoeken, terwijl die juist zo hard nodig is.

Nog afgezien van hoe oneerlijk het is, vind ik het duizelingwekkend om me voor te stellen hoeveel potentie er verloren gaat als de helft van de wereldbevolking zich niet op hetzelfde niveau mag en kan ontwikkelen als de andere helft. Discriminatie op basis van gender is daarmee niet alleen kwaadaardig, maar ook dom. Hoeveel geniale ideeën worden nooit gehoord, omdat de bedenkster nooit mocht leren schrijven, door geldgebrek te druk was met zwaar werk of door maatschappelijke verwachtingen maar iets anders is gaan doen?

Wanneer je werkelijk gelooft in een meritocratie, zou je de wereld zoals die nu is niet accepteren. Want de verhouding tussen man en vrouw blijft hardnekkig scheef—op het werk, thuis en op straat. Ik geloof dat als iedereen dezelfde startblokken heeft, dat nog geen garantie is dat iedereen de finish haalt. Vrouwen kunnen alles worden en doen wat zij maar willen, maar dan moeten de omstandigheden er wel naar zijn.

Geloof je me niet? Vrouwen kunnen, net als mannen, zelfs als de besten pleiten voor het inperken van hun eigen rechten, zoals we in de huidige politiek regelmatig zien. Dit is niet alleen een vrouwenzaak. Dit gaat over ons allemaal. Wanneer de rechten van één groep worden aangevallen, is dat een directe aanval op een open en gelijkwaardige samenleving. Een aanval op een hoopvolle toekomst, wereldwijd.

Vrouwen van Rijswijk, laat je niet vertellen wie je bent of wat je kunt door een ander. Doe mee! Ga naar een lokale bijeenkomst, loop mee in demonstraties en laat van je horen.​

Lara Oude Alink