Hoe is het eigenlijk met Marlon Abrahams-van Dijk?

Heb jij ook wel eens zoiets van: hoe zou het met die man of vrouw zijn? Het zijn de mensen die wat betekend hebben voor Rijswijk en daarbuiten, maar ook nog wel een bijdrage leveren zonder het te weten.

Wij zoeken ze op in de rubriek: ‘Hoe is het eigenlijk met……….’ Weet je ook iemand waarvan je graag zou willen weten hoe het met diegene eigenlijk gaat, laat het dan de redactie weten op redactie@inrijswijk.com  of op Facebook. Ditmaal Marlon Abrahams-van Dijk, Rijswijks wereldtopper bij het waterskiën.

Wat waren ook alweer jouw grootste sportieve successen?
Marlon: “Tijdens de World Games in Santa Clara (USA) in 1981 won ik een gouden medaille met schansspringen. Ik stond in 1982 op de 3e plaats op de World Standing list en werd 13 keer Europees kampioen verdeeld over de disciplines slalom, figuren en schansspringen.”

Wanneer ben je uit Rijswijk vertrokken en wat was de reden van jouw vertrek?
“Op 7 mei 1983 ben ik uit Rijswijk vertrokken. Ik ging trouwen en we hadden een huis gekocht in Zwartewaal, een dorp aan de Brielse Maas waar ik vaak trainde en waar ik ook mijn man heb leren kennen.”

Kom je nog wel eens in Rijswijk? Heb je nog contacten met vriendinnen, familie in onze gemeente? Mis je Rijswijk?
“Sinds het overlijden van mijn moeder in 2014 kom ik niet meer zo vaak in Rijswijk. Doordat ik al vanaf mijn 13e jaar veel op pad was naar trainingen en wedstrijden was het moeilijk om vriendschappen in Rijswijk op te bouwen. Ik heb dus helaas geen vrienden of vriendinnen in Rijswijk e.o. en ook mijn broer is inmiddels ook uit Rijswijk vertrokken.  Of ik Rijswijk mis? Het geeft mij nog altijd een goed gevoel als ik Rijswijk binnen rijd omdat ik daar ook hele mooie herinneringen heb aan mijn jeugd heb en ik zal er altijd met veel plezier naar terug blijven komen.”

Ben je zelf nog sportief bezig, ben je misschien nog wel actief in het waterskiën?
“Sporten zit in mijn bloed, ik kan moeilijk zonder. Mijn lijf heeft de beweging ook nodig omdat ik anders erg stijf wordt en ik vind het belangrijk om zo lang mogelijk fit te blijven. Ik vind ook alle sporten leuk, alhoewel balsporten mij wat minder goed afgaan omdat ik niet zo veel balgevoel heb. Ik heb ook nog de Mont Blanc beklommen maar helaas heb ik de top niet kunnen halen omdat mijn touwmaatje niet verder kon. Verder houd ik ook van sneeuw skiën, tennis, spinning, zwemmen, en bodypump. En Pilatus om weer wat te ontspannen. Ik ben dus nog altijd sportief bezig.”



Hoe staat het eigenlijk met deze sport in ons land, dienen zich nog nieuwe talenten aan, hou je dat nog bij?
”Ik ben ook heel blij dat ik nog steeds fit genoeg ben om nog te waterskiën. Ik vind het nog steeds een fantastische sport! maar ik beoefen nog maar 1 discipline. Slalom dat blijf ik ontzettend leuk vinden en is nog altijd te doen zonder al te veel training. Op onze watersportvereniging organiseren we nog elk jaar een waterskikamp voor kinderen tussen de 4 en 12 jaar. Ik vind het dan ontzettend leuk om in de boot te stappen en de kinderen te leren skiën. Ook zijn er ‘open uren’ waar we mensen de gelegenheid geven om voor een speciale prijs een skiles te nemen. In clubverband ben ik dus nog actief met de waterski-sport maar ik moet bekennen dat ik het landelijk niet meer zo goed bijhoudt. Ik weet wel dat we nog altijd talenten in Nederland hebben die ook meedoen aan internationale wedstrijden.   Ik heb een hele goede sportieve loopbaan gehad. Ik heb genoten van alles. Uiteraard moet je heel veel trainingsuren maken om iets te kunnen bereiken. Dat betekende 6.30 uur het water op voor de beste watercondities. Je moet er natuurlijk ook dingen voor laten, alleen voelde dat nooit zo. Voor mij was skiën het leukste dat er was. Ik heb gelukkig weinig blessureleed gehad, ik had ouders en een broer die mij volledig steunden in alles wat ik deed, ze moesten mij echter eerder remmen dan stimuleren. Toen ik als 13 jarig meisje in Frankrijk Europees kampioen werd zijn ze in de auto gesprongen en hebben de hele nacht gereden om mij ‘s morgens te feliciteren. Dat vond ik zo leuk. Ik heb de halve wereld rondgereisd, heb vrienden verspreid over de wereld. Heb overwinningen gevierd en teleurstellingen verwerkt en dat heeft mij gevormd tot de persoon die ik nu ben. Ik heb, samen met mijn man 3 geweldige zonen die allemaal voor hun plezier skiën, geen wedstrijden, en dat vind ik uiteindelijk prima.”