Noeki Klein heeft een postolympische blessure
“Ik heb het zwaar..”. Het is een ontboezeming van de Rijswijkse Noeki Klein, die afgelopen week in Parijs was om als oud-gouden medaillewinnares (in 2008 als lid van het waterpoloteam) geëerd te worden als olympische Legend.
“En weet je waarom? Precies op het moment dat ik 6 weken hard wilde gaan trainen en deze vakantie wilde gaan gebruiken om weer topfit te worden om 100×100 te gaan zwemmen 7 september in Leiden, breek ik mijn ellenboog. De pijn valt me nu alles mee, maar mentaal heb ik het zwaar…
Ik kan opeens niet meer zwemmen de komende 6 weken (en alles is zeer beperkt om te doen). En dat doordat ik in het Team NL huis op zaterdagavond naar een plek wilde (vooraan bij DJ La Funente) en dit niet mocht van een beveiliger. Ik dacht waarschijnlijk dat ik de 28jarige topsporter was en besefte te laat dat ik 41 ben en niet goed kan rennen.
Ik voelde me 16 jaar terug in de tijd. Die avond dat wij werden gehuldigd op 21 augustus 2008. Zo voelde het… aan alle kanten waren wij VIP en Legends, het hele weekend al. Zo bijzonder.
En ik mocht niet naar voren… mijn rebelse kant kwam naar boven en dat ging goed mis. Ik struikelde en viel vol op mijn ellenboog. Ik krabbelde op door de adrenaline en stormde de mensen in. En toen… kreeg ik mijn arm niet meer omhoog. Auwwwww
Eigen schuld dikke bult zeg ik tegen mensen. Maar ik heb het zwaar, ook al was het een hele suffe actie, die me wel bracht waar ik wilde zijn. Maar wel…. Met heel veel pijn. Dank voor de mooie bloemen TeamNL.”
