‘Niet voor te stellen om niet vrij te zijn’
Op 5 mei kleurde heel Nederland rood-wit-blauw: maar liefst 1.200 vrijheidsmaaltijden vonden plaats in het jaar waarin we 80 jaar vrijheid vieren. Ook in het Huis van de Stad werd stilgestaan bij dit bijzondere jubileum.
Een indrukwekkende opening
Emma Boeringa beet het spits af met een indringende toespraak. “Ik vind het heel onwerkelijk om te bedenken dat slechts 80 jaar geleden tanks door de straten reden en dat de oorlog eindelijk voorbij was,” sprak ze. Ze herinnerde eraan dat de periode van wederopbouw diepe sporen heeft nagelaten, die ook vandaag nog voelbaar zijn. Sinds 1946 vieren we elk jaar dat we op 5 mei 1945 zijn bevrijd, maar volgens Emma moeten we ons realiseren dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. “Het is ons grootste goed. Het is voor ons heel normaal dat we in vrijheid leven, maar eigenlijk kunnen we ons niet voorstellen hoe het is om níet vrij te zijn.”
Waarom een vrijheidsmaaltijd?
Het idee achter de vrijheidsmaaltijd is simpel én krachtig: door samen aan tafel te gaan en in gesprek te gaan over vrijheid en onvrijheid, houden we de betekenis van vrijheid levend. Want alleen als we elkaar blijven ontmoeten, kan vrijheid blijven bestaan.
Rijswijks Lyceum en Vredenburch College maken het waar
De maaltijd in het Huis van de Stad was liefdevol voorbereid door de leerlingen en docenten van het Rijswijks Lyceum en het Vredenburch College, afdeling Zorg en Welzijn. Niet alleen was het eten heerlijk, maar de warmte en betrokkenheid waarmee de leerlingen en docenten spraken over vrijheid, raakten de aanwezigen diep. En dat terwijl de leerlingen zelfs in hun vakantie hadden doorgewerkt om alles mogelijk te maken – hoe mooi is dat?
Een muzikaal hoogtepunt
Het projectkoor zorgde voor een bijzonder moment tijdens de viering. Zingen verbindt en maakt blij, en dat bleek opnieuw toen het iconische ‘We’ll Meet Again’ van Vera Lynn werd ingezet. Het ontroerde velen.
Mooie gesprekken aan tafel
Op de tafels lagen gesprekskaartjes om de gesprekken op gang te helpen, maar die bleken nauwelijks nodig. De gesprekken ontstonden vanzelf, van hart tot hart.
Voor verhalen ven bestuurders zie het artikel hierboven.
Tekst en foto’s: René Marquard
