Rijswijks ‘blikkie’ terug en vooruit (deel 2): Sanne van Dooremaal

Sanne van Dooremaal is coördinator van Stichting Buurtgezinnen in Rijswijk. Zij is met dit mooie initiatief nu bijna drie jaar actief in onze gemeente. Sinds de start heeft ze al 70 gezinnen aan elkaar gekoppeld. Sanne is zelf moeder van een zoon (9) en dochter (5) en kan zich goed indenken dat het soms waardevol is om hulp te ontvangen. Echter blijkt om hulp vragen nog niet zo eenvoudig te zijn. Soms ontbreekt het sociale netwerk en is de drempel erg hoog. Terwijl het zo vanzelfsprekend zou moeten zijn om er voor elkaar te zijn. Met Buurtgezinnen laat ze zien dat dit op een toegankelijke, laagdrempelige en gelijkwaardige manier mogelijk is.

Wat was het meest memorabele moment van het afgelopen jaar voor jou?
Sanne van Dooremaal: “Bij memorabel denk ik aan grootse gebeurtenissen, maar wat het afgelopen jaar mooi maakte zit ook juist in het alledaagse en het voortzetten van waar ik mee bezig ben. Op werkgebied heb ik weer veel nieuwe mensen ontmoet en mooie koppelingen gemaakt tussen gezinnen, wat heel betekenisvol is. Privé maakt het me gelukkig dat we het goed hebben, gezond en veilig zijn. Met alles wat er om ons heen gebeurd is dat namelijk niet vanzelfsprekend. Dat besef ik mij regelmatig. Als ik dan toch een gebeurtenis belicht, dan zijn dat er twee: Eind januari vonden de vrijwilligersprijzen plaats. Hiermee geeft de gemeente aandacht aan de waardevolle inzet van vrijwilligers. In de categorie groepen waren de steungezinnen van Buurtgezinnen genomineerd. Alleen dat was al leuk. Winnen was bijvangst, maar toen we eenmaal als winnaar uit de bus kwamen heb ik toch wel even hard gejuicht. Ik vond het geweldig dat “onze” steungezinnen de waardering kregen die ze zo verdienen. Net voor de zomerperiode was het even schrikken om te vernemen dat we in eerste instantie geen subsidie zouden krijgen in 2025. Er moet veel bezuinigd worden wat maakt dat het onzeker en spannend aanvoelt. Ik zie natuurlijk dagelijks welke impact we maken in de gemeente en het zou erg zonde zijn als dat er niet meer is. Natuurlijk zijn er enorme uitdagingen en grote tekorten in de jeugdzorg. Juist omdat Buurtgezinnen zo preventief en informeel werkt kunnen we hierin het verschil maken en bijdragen. Uiteindelijk werd er via een motie unaniem gestemd dat Buurtgezinnen ook in 2025 weer door mag. De steun van alle raadsleden is hartverwarmend. We doen het in de gemeente Rijswijk allemaal samen. In de politiek en ook met de gezinnen. Dat motiveert me om dit mooie werk voort te zetten.”

Wat heb je dit jaar geleerd dat je in de toekomst wilt toepassen?
“Dat om hulp vragen normaal is. En soms nodig. Het blijkt vaak een drempel te zijn. Er komen gevoelens van schaamte aan te pas of je bezwaard voelen. Dat laatste herken ik zelf ook. Terwijl het heel gewoon is dat iedereen weleens hulp nodig heeft. Op de basisschool wordt dat al sterk genormaliseerd. Vragen als je iets niet begrijpt of als iets niet lukt en ook de ander helpen. Zeker als het om structurele hulp gaat is het zo makkelijk nog niet. Vooral als je een kleine sociale kring hebt. Dat is één van de redenen waarom Buurtgezinnen bestaat. Wij brengen dit samen. We moeten veel meer toe naar een maatschappij waarin we dit normaliseren en waarin er meer tolerantie is naar elkaar. En dat om hulp vragen ook beantwoord/beloond wordt, zodat het niet meteen weer wordt afgeleerd. Daar draagt aan bij dat het goed is dat we meer van onze kwetsbare kant laten zien en minder streven naar het perfecte plaatje (vooral online). Voor de jeugd zou dat veel gezonder zijn en tot minder druk leiden. Maar ook als volwassenen kunnen we hierin nog veel leren denk ik.”

Hoe heeft je perspectief op het leven of je werk dit jaar veranderd?
“Dat het echt lekker werkt als je doet waar je hart een sprongetje van maakt. Ik voel dit ook heus niet elke dag, want het zit soms ook weleens tegen of er zijn uitdagingen die het minder leuk maken. Maar ik voel 100% passie en enthousiasme voor wat ik doe en deze bevlogenheid brengt me verder. Ook vind ik het milder om meer oordeelvrij te leven. Ik kon vroeger sneller een mening vormen over anderen, maar dat heb ik wel afgeleerd. Je weet gewoonweg niet wat de aanleiding is tot bepaald gedrag en wat er allemaal wel niet speelt bij iemand. Als je dat weet kijk je er echt met andere ogen naar. Dus ik heb wel geleerd om geen oordeel te vormen als je eigenlijk nog niks weet van iemand of een situatie. Je staat er dan namelijk ook niet voor open om te leren of een ander te helpen mocht dat nodig zijn. Andersom zou ik dat ook prettig vinden. Het maakt de maatschappij minder hard.”

Wat was voor jou het meest opvallende nieuws of de grootste gebeurtenis in Rijswijk dit jaar?
“In de gemeente Rijswijk zijn we ook dit jaar weer opgeschrikt door verschrikkelijke gebeurtenissen. En daarmee doel ik vooral op femicide. Dat raakt iedereen. Ik vind het geweldig dat onze burgemeester Huri Sahin hier zoveel aandacht voor vraagt en er zelf bovenop zit. De burgemeester staat echt tussen de mensen en is heel benaderbaar. Pasgeleden vond er een bijeenkomst plaats waar vele vrouwen aanwezig waren om met elkaar in gesprek te gaan over (on)veiligheid. Dat was indrukwekkend. Ook organiseert de gemeente in het kader van Orange the World een bijeenkomst om stil te staan bij dit belangrijke onderwerp. Het voelt goed om actief te zijn in een gemeente waar aandacht is voor deze belangrijke thema’s.”

Wat zijn enkele veranderingen die je in Rijswijk hebt opgemerkt de afgelopen 12 maanden?
“Dat we van eilandjes af moeten komen en elkaar meer moeten vinden. Elkaar opzoeken en samenwerken. Samen kom je verder weten we allemaal. Ik zie om me heen gebeuren dat we steeds meer het besef krijgen dat dit nodig is om te zorgen dat wat we doen ook langdurig effect heeft. Dit betekent verder kijken dan je eigen kaders en breder meedenken over wat er nodig is. Ook als dit jouw eigen stuk overschrijdt. Dat heeft te maken met verantwoordelijkheidsbesef.”

Wat zijn enkele dingen waar je trots op bent In Rijswijk?
”Hoeveel mensen zich inzetten voor hun wijk of een ander. Rijswijk Doet biedt een mooi platform voor de mogelijkheden voor vrijwilligerswerk. Ik kom regelmatig mensen tegen die vrijwillig of vanuit hun werk actief zijn om de wereld een beetje mooier te maken. Dit besef maakt het gemoedelijker en het geeft ook hoop in deze wereld die lijkt te verharden. In Rijswijk wonen vele mensen die echt de handen ineenslaan.”

Wat zijn je hoop en verwachtingen voor Rijswijk in het komende jaar?
“Dat we ondanks de enorme groei nog steeds weten wie er om ons heen wonen en wat er speelt bij elkaar. Dat we naar elkaar blijven omzien en dat we niet zo verharden. En dat er ook in het nieuwe jaar weer mooie verbindingen ontstaan tussen gezinnen. Ik hoop dat steeds meer gezinnen Buurtgezinnen weten te vinden. Dit geldt voor steungezinnen die wat voor een ander willen betekenen en voor gezinnen die wel wat extra ondersteuning kunnen gebruiken.”

Wat is het mooiste plekje in Rijswijk en waarom?
“Het Huis van de Stad vind ik een mooie centrale plek. Voor mij staat de plek voor ontmoeting, verbinding en ook voor culturele verdieping. Hetzelfde geldt voor Don Bosco. Als ik daar ben word ik altijd vrolijk van het enthousiasme wat je daar ziet. Zowel van de vrijwilligers als van alle kinderen die daar komen. Het is een belangrijke plek in Rijswijk voor het jongerenwerk in de gemeente. Ze bieden een laagdrempelige en vertrouwde plek waar altijd leuke activiteiten te doen zijn. Kinderen maken er sociale contacten en voelen zich minder alleen. Dat is zo waardevol. Ik hoop, net als velen met mij, dat er een plek blijft voor Don Bosco in Rijswijk. Het is ook een mooie gelegenheid om Almaz Tesfagerges even in het zonnetje te zetten. Zij is maatschappelijk begeleider bij Welzijn Rijswijk en zet zich met hart en ziel in voor nieuwkomers. Ook begeleidt zij een vrouwengroep die elke week samenkomt. Ik vind haar bevlogenheid aanstekelijk en zij is een voorbeeld in het verbinden van mensen en echt luisteren naar wat er nodig is.”

Welke Rijswijker(s) zou je graag willen uitroepen tot Rijswijker/se van 2024?
“Allereerst alle steungezinnen van Buurtgezinnen die zich voor een ander gezin inzetten. Ik vind het zo bijzonder om te zien hoe deze gezinnen er voor een ander zijn en daar ook in meedenken. De gezelligheid van een ander kind in huis is voor hen ook leuk en zij ervaren direct welke impact dit heeft. Maar net zo goed al die gezinnen die er ondanks uitdagingen en moeilijkheden toch elke dag weer voor gaan. Dat kan hartstikke zwaar zijn en enorm veel vergen. Hen wil ik ook in het zonnetje zetten. Eigenlijk kan ik nog wel even doorgaan.”

Waarmee wil je in 2025 stoppen of wat wil je anders doen?
“Ik wil eigenlijk vooral doorgaan op dezelfde voet. Streven naar minder in plaats van meer vind ik wel een prettige gedachte. Ook het geluk halen uit de kleine dingen. Afgelopen jaar ben ik meer gaan schrijven en dat vind ik heel leuk om te doen. Dit wil ik in 2025 blijven doen evenals het schrijven van de columns op InRijswijk. Mijn werk voor Buurtgezinnen wil ik natuurlijk ook heel graag voortzetten. De welbekende balans blijft altijd wel een uitdaging en behoeft soms wat aandacht. Want uiteindelijk kun je er het beste voor een ander zijn als je eerst goed voor jezelf zorgt. Daarbij hoort dus ook de moed om hulp te vragen als dat nodig is. Die kwetsbaarheid is juist heel krachtig. Ik wens iedereen een heel mooi jaar toe! Met als kleine toegift hieronder twee gedichten die ik heb geschreven geïnspireerd door mijn werk.”

Gedicht 1
Mijn dochter loopt naast me. Ik voel vreugde, liefde en trots als ik naar haar kijk. Moeder ben ik. Een bijzonder besef. Ook ben ik een dochter. Even voel ik me hangen in het midden. Beide kanten trekken me. Ik wil moeder zijn, maar soms ook nog even kind. Het stelt me gerust dat ik niet hoef te kiezen. Voor altijd zal ik beiden blijven.

Gedicht 2
Zie je mij?
Vroeger hield ik me stil,
maar dat gaat nu niet meer
Vanaf vandaag vraag ik om hulp
Al zwaaiend spring ik op en neer
Zie je mij?
Alleen lukt het me even niet
Dus dragen we samen de zware last
En laten we weer los
als het leven mij weer beter past

Geschreven door Sanne van Dooremaal