Column: Anne Luijten op weg naar CPC en Rotterdam Marathon
In deze blog geeft de Rijswijkse Anne Luijten een inkijkje in een volledige trainingsweek (20-26 februari) in aanloop naar de CPC Loop en de Rotterdam Marathon.
Maandag
Vandaag staat er een duurloop van 70 minuten op het programma. Ik vertrek direct na het werk. Mijn vriend Nick gaat ook mee. Hij neemt me mee over kleine paadjes en door heuveltjes in Park Sonsbeek. Dit bekende park ligt vlakbij het centrum van Arnhem en dus ook vlakbij ons huis. Vanaf hier kun je eindeloos dwalen in alle andere parken en bossen die Arnhem rijk is. Maar vandaag niet, want Nick gaat maar 30 minuten mee. We houden het dus bij een rondje Sonsbeek. Daarna zoek ik de vlakke, geasfalteerde paden in het zuiden van Arnhem op, aan de andere kant van de Rijn. Mijn benen zijn namelijk extreem moe van de zware weekendtrainingen: elk spiertje in mijn benen schreeuwt om rust. In nog meer heuveltjes heb ik echt geen zin. Ik sjok wat rond in een tempo dat boven de 5 minuten per kilometer ligt, totdat de 70 minuten erop zitten. Bij thuiskomst heeft Nick gelukkig het eten al klaar staan: aanvallen!
Dinsdag
Vandaag train ik 2x. Nick moet op de fiets naar zijn werk in Apeldoorn en we hebben bedacht dat ik hem het eerste stukje mooi hardlopend gezelschap kan houden. Na 5km gaat hij alleen verder en loop ik via wat onverharde paadjes door het bos terug terwijl het langzaam licht wordt. Mijn benen voelen nog steeds niet geweldig, maar wel iets beter dan gisteren.
Na een snelle douche en ontbijtje stap ik op mijn fiets. Na welgeteld 5 minuten ben ik al op kantoor: ideaal, wonen en werken in dezelfde gemeente! Ik werk 36 uur per week voor de gemeente Arnhem aan het vergroenen en klimaatbestendig maken van de stad. Een drukke, maar vooral hele leuke baan. Om 14.00 uur heb ik mijn laatste afspraak, die natuurlijk langer doorgaat dan ik hoopte. Om 15.00 uur ben ik weer thuis en 5 minuten later sta ik alweer buiten om naar de atletiekbaan te rennen.
Bij het inlopen kom ik vanzelf mijn teamgenootje Dione tegen – zij is om 15 uur vanaf de atletiekbaan begonnen met inlopen. Dione deed onlangs nog mee aan het EK Cross bij de junioren. Normaal is Tirza (PR op de marathon van 2.34) ook van de partij, maar zij is helaas ziek. Op het programma staat 4x(5x300m) op 5/3km tempo. Dione en ik doen om de beurt een 300 meter aan kop. Ik doe een setje meer dan haar. Daarna loop ik weer uit naar huis. Lekker efficiënt! ’s Avonds staat er gelukkig niks meer op het programma dan avondeten en Netflixen.
Woensdag
Weer een dubbele dag: 50 minuten voor het werk, 70 minuten na het werk. Tussen de middag ‘ontsnap’ ik ook nog even van kantoor om bij mijn fysiotherapeut langs te gaan, de enige echte Joost Vollaard van Topsportief Fysiotherapie. Hij begeleidt de allergrootste hardlooptalenten ter wereld en ik ben heel blij dat hij daarnaast ook mij al meer dan 10 jaar behandelt. Ik heb wat kleine pijntjes maar gelukkig niets ernstigs. We spreken af dat ik de komende 8 weken wekelijks bij hem langskom – ik wil geen enkel risico lopen richting Rotterdam. Ook plannen we een screening in. Daarbij kijkt hij gedurende een uur hoe mijn lichaam beweegt en wat mijn zwakke punten zijn. Op basis daarvan passen we dan mijn krachtprogramma aan.
’s Avonds is het plan om met trainingsmaatje Lukas te lopen. Hij moet nog uit Amsterdam komen en kan eigenlijk pas om 19.00 uur. Terug op werk krijg ik een appje dat hij toch vroeg kan vertrekken. Ideaal, dat betekent dat we nog lekker voor het donker het bos in kunnen! Via Park Sonsbeek en door het bos in Schaarsbergen gaan we via Warnsborn weer terug naar Sonsbeek. Echt soepel draaide het wederom niet, maar mijn volgende zware training staat toch pas zaterdag op het programma.
Donderdag
Ik heb geluk: het is voorjaarsvakantie en dat betekent dat veel van mijn collega’s vrij zijn. Dat heeft als grote voordeel dat mijn normaal zo drukke donderdag nu maar twee afspraken bevat. Voor het eerst in weken werk ik weer eens een ochtend thuis. Ik begin om 7.30 uur met een bakje havermout voor mijn laptop en om 10.30 uur staat Sebastiaan, een ander hardloopmaatje, voor de deur. Samen lopen we een vlakke ronde in Arnhem-zuid. We lopen 20 minuten in en uit en daartussen een blok van 50 minuten op 4.00/km. Dat is (flink) rustiger dan marathontempo en de bedoeling is dan ook om ‘ontspannen hard’ te lopen. Toen ik net bij John (mijn trainer bij het JJ Running Team) trainde moest ik op donderdag altijd harder lopen, maar dat werkte niet in combinatie met een drukke werkdag. Dit is een stuk fijner. De tweede helft van de training voel ik wederom mijn moeie benen. Ik ben blij met de afleiding van Sebastiaan. Na de training ga ik naar kantoor. Om half 7 sluit ik af en ga ik gezellig met Nick uit eten om zijn nieuwe baan te vieren!
Vrijdag
Dinsdag is zo goed bevallen dat ik wederom met Nick richting Apeldoorn loop. Op de terugweg doe ik een detour zodat ik op ongeveer 15 kilometer uitkom. Mijn benen voelen (eindelijk) goed. De mist die al sinds dinsdag aanwezig was is ook verdwenen; het is koud en zonnig, topweer dus. Daarna begint het te regenen, maar dan ben ik gelukkig al bijna thuis.
’s Avonds heb ik krachttraining met mijn team en daarna ga ik richting Eerbeek, waar we familieweekend hebben!
Zaterdag
Een van mijn trainingsmaatjes wist me te vertellen dat vlakbij Eerbeek het ‘Apeldoorns Kanaal’ ligt: een topplek voor tempoblokken. In gezelschap van mijn broertje Tom loop ik 4x5km in marathontempo (onder de 3.40/km) – heen tegen de wind in, terug lekker mee. Tom reikt me elk blok vanaf zijn fiets mijn flesje met Maurten aan, zodat ik mijn drinken kan oefenen op marathonsnelheid. De training gaat erg goed! De rest van de middag spendeer ik met mijn familie. Vooral lekker uitrusten en goed eten en drinken, want morgen staat er nog een lange duurloop op het programma. En Nick’s verjaardag vieren, want die is vandaag 29 geworden!
Zondag
Tom houdt me weer gezelschap vandaag, maar dan hardlopend. Hij wil 30 kilometer lopen. Nou, dan regelen we dat! Hij loopt net als ik de halve marathon bij de CPC loop over twee weken. Ook Nick gaat mee en mijn nichtje en haar vriend sluiten het eerste stuk aan. Het is dus weer een dolle boel (Soms vertrekken we op familieweekend wel eens met een man of 10 voor een loopje!).
Ik had een ronde op mijn horloge gedownload maar dat gaat niet helemaal volgens plan. Gelukkig weet Nick een prachtige ronde uit zijn mouw te schudden. We lopen net onder de 5 minuten per kilometer en genieten van de zon, de mooie omgeving en de kudde herten die voor onze neus het pad overschiet! Na precies 30 kilometer zijn we weer terug.
Hiermee is weer een 160km+ week ten einde.
Vandaag (zondag 12 maart) wordt er in Den Haag de CPC loop gehouden.
