Chris Koerts, herinneringen aan gepassioneerde en voortreffelijke muzikant en componist

Afgelopen donderdag overleed gitarist en mede-oprichter van Earth and Fire Chris Koerts in Frankrijk. De vaderlandse popscène reageert geschokt en looft hem. Op de muzieksite Boulevard of Music reageren honderden muzikanten en muziekliefhebbers op betrokken wijze op zijn overlijden. Voorts heb ik in dit eerbetoon aan Chris Koerts een aantal reacties van bekende popmuzikanten en bekenden van hem opgenomen.

Tekst en foto: Martin Reitsma

Het begon voor Chris en Gerard Koerts allemaal rond 1963 met de oprichting van hun band The Young Ones dat in 1965 overging in The Swinging Strings. Het bondsgebouw in Voorschoten werd hun repetitieruimte waar ook optredens werden gedaan. Ze bouwden een regionale bekendheid op en waren welkome gasten in het Cultureel Centrum in Voorschoten, hun toenmalige woonplaats. De band won zelfs in de jaren zestig de 1e prijs tijdens een talentenjacht in de Stadsgehoorzaal in Leiden. Er werden veel populaire hits gespeeld door de band met nummers van The Beatles zoals ‘I’m Down’, ‘Rock ‘n Roll Music’, ‘Eight Days A Week’ maar ook andere covers zoals ‘Like A Rolling Stone’ en ‘Greensleeves’. In 1967 volgde de voorloper van Earth and Fire, de band Opus Gainfull. Met de komst van zangeres Manuela Berloth wordt de naam gewijzigd in Earth and Fire. Het grote succes van de band vangt aan als zangeres Jerney Kaagman haar intrede doet bij de band. Bij Earth and Fire waren Chris en Gerard verantwoordelijk voor de muzikale koers van de band. De basis van Earth and Fire lag in Voorschoten. ‘Seasons’, de eerste hit van Earth & Fire stond in 1970 maar liefst 14 weken genoteerd in de Top 40 met als hoogste positie nummer twee. Het nummer wordt geschreven door George Kooymans van Golden Earring, de band waarbij Earth and Fire ooit in het voorprogramma stond.

Singles als ‘Wild And Exciting’, ‘Ruby Is The One’, ‘Memories’ Maybe Tommorow, Maybe Tonight en vele andere nummers scoorden goed en knalden uit je speakers. Met hun 1e langspeler Earth and Fire uit 1970 gaf de band een indrukwekkend muzikaal visitekaartje af. Met hun sound zijn ze dan al de absolute voorlopers binnen de vaderlandse progrock. Het tweede album ‘Song of the marching childeren’ uit 1971 is een prachtige mengeling van epische symfonische rock en popmuziek met een lange uitvoering van ‘Storm and Thunder’. Op dit nummer vervult Gerard Koerts met fraaie orgel- en mellotronklanken een belangrijk muzikale rol. De band excelleerde met een sound die zijn tijd vooruit is. Cees Roos vertelde enkele jaren geleden aan filmer John Meijer dat dit album in maar liefst drie studio’s werd opgenomen om de perfecte sound te krijgen. De GTB-, Phonogram- en Soundpush studio’s stonden met de gebroeders Koerts en hun band aan de basis van dit succes. In een filmdocumentaire over Earth and Fire en Ton v.d. Kleij van filmer John Meijer vertelde oud roadie Cees Roos dat de band ook repeteerde in het Groene Huisje in Voorburg en in de oude Haagse Marathon. We krijgen beelden te zien van de Mellotron, een instrument dat zo bepalend was voor de symfonische sound van de band. Deze popdocumentaire is op You Tube te zien via deze link: https://youtu.be/hTR8c8EDrUI

Earth and Fire was een band van internationale allure

De gedreven ritmesectie vormde een solide basis met drummer Ton v.d. Kleij en bassist Hans Ziech. Messcherpe, vlammende gitaarlicks en riffs door gitarist Chris Koerts snijden door je ziel. De mellotronklanken van Gerard zijn een lust voor het oor en Jerney laat menig jongenshart sneller kloppen met haar gepassioneerde zang. De nummers ‘Fanfare’ en ‘Maybe Tommorow, Maybe Tonight’ van het album ‘Atlantis’ (1973) zijn muzikale parels.

Het album ‘To the world of the future’ met de hit ‘Love of Life’ volgde in 1975. De single ‘ Love of Life’ dat ook op het album staat behaalde evenwel in de zomer van 1974 al een verdienstelijke tweede plaats in de top 40. Het nummer is dan ook een goede promo voor dit album.

Naast de gepassioneerde zang van Jerney excelleert Chris Koerts op gitaar. Het nummer blijft ook anno 2022 populair in de versies van de band RockBoulevard en Lois Lane.
Ook in de jaren daarna blijft Earth & Fire onverminderd succesvol. In 1979 wordt het nummer ‘Weekend’ een megahit. Niet alleen in ons land maar ook in Denemarken, Zwitserland, Duitsland en Portugal, Oostenrijk en België. . Het nummer komt van het succesvolle album ‘Reality Fills Fantasy’. Het is ook het jaar dat de band een groots optreden doet in de Lindehoeve in Voorschoten.
Muziek bleef ook in latere jaren een grote passie voor zowel Chris als Gerard en zij leggen zich toe op het componeren voor andere artiesten. Het duurt tot 1988 voor er nieuw werk verscheen in de vorm van hun eigen Earth and Fire Orchestra, samen met Marcel van der Lans. Met andere muzikanten speelden ze in Frankrijk in latere jaren met de band The French Connection.

Overlijden van Chris Koerts

Op Facebook liet de vrouw van Chris, Marjorie weten dat Chris helaas op 10 november is overleden in Frankrijk en schreef: ‘Chris is afgelopen zomer erg ziek geweest, maar nu leek het beter te gaan. Hij verheugde zich erop om weer met de hond te kunnen lopen en om samen gezellige dingen te gaan doen én om weer muziek te maken met zijn vrienden. Het heeft niet zo mogen zijn. Chris gaf me Love of Life’.


Martin Reitsma en Els de Wit organiseerden in 2017 een benefietconcert voor de A.L.S. Stichting. 

Schrijver dezes ontving van bekende muzikanten en insiders uit de popmuziek de volgende reacties over Chris Koerts

Rockzanger Michel van Dijk uit onder meer Alquin en Ekseption laat me weten: ‘Het is verdrietig dat Chris is overleden, triest en naar als goede collega’s wegvallen. Als band vond ik hen goed’.

Rudy van den Berg (Bennett) van The Motions vertelt me: ‘Dat is schrikken, eerst zijn broer Gerard en nu Chris zelf. Beiden veel te jong. Zij waren het creatieve brein achter de successen van Earth and Fire’

Robert Jan Stips van Supersister, Golden Earring en The Nits schrijft mij het volgende over Chris: ‘Het vreemde is dat ik in al die tijd dat Supersister en Earth and Fire samen op festivals stonden Chris en eigenlijk ook de gebroeders Koerts minder vaak ontmoet of gesproken heb dan bv Pierre Kartner en die heb ik maar één keer mogen ontmoeten! Dat hij een zeer kundig gitarist was staat buiten kijf en de composities van Eatth and Fire waren vaak van hoog popniveau, volkomen terecht dat ze hun eigen plek in de Nederpop hadden en dan bedoel vooral in hun ‘eerste’ periode . Het is vreemd dat Jerney nu nog een van de weinig levende bandleden is … ik hoop voor haar dat ze dat allemaal niet al te bewust meemaakt’.

Gitarist Age Kat die bij Earth and Fire speelde vertelt: ‘Als 12 jarige had ik een poster van E&F boven mijn bed en hoewel ikzelf toen alleen nog piano speelde was ik erg onder de indruk van het gitaarwerk. Maar terugkijkend ben ik vooral gecharmeerd van de composities van de gebr. Koerts. Ze zijn er in geslaagd om een flink aantal klassiekers aan de wereld toe te voegen zoals Storm and thunder, Wild and exciting, Maybe tomorrow en nog veel andere. Later had ik de eer om deze liedjes zelf te mogen spelen met E&F 2.0. Overigens heb ik ook nog met Robin Koerts gespeeld, de zoon van Chris. Een fantastische bassist, dus de muzikale genen zijn wel aan de volgende generatie doorgegeven. Maar al met al kijken we dankbaar terug op de mooie muziek die E& F ons heeft gegeven. Rust in vrede en bedankt voor alles Chris’.

Journalist Ronald Mooiman over Chris: ‘Ik kende van lang geleden Chris Koerts persoonlijk. Goede muzikant ook. Hij kwam vroeger bij mijn oom en tante op de Brouwersgracht in de Haagse Schilderswijk.
Ik hoopte dan als muziekminnende tiener dat hij dan ook Jerney zou meenemen. Dat bleek ijdele hoop’.

Ook zanger Hilco Ter Heide van The Buffoons haalt herinneringen op aan Chris en vertelt: ‘In de jaren zeventig stonden wij met Earth and Fire op een evenement in Leidschendam en vonden Chris als gitarist erg goed’

Arnold Muhren de bassist en componist van The Cats: Ik vind de muziek van E&F imposant. Zeker de hits die ik ken van de radio. Goede composities, stuk voor stuk. En Jerney was natuurlijk een heel goede zangeres en een prachtig boegbeeld. Die nummers waren perfect voor haar stem en uitstraling. En het beeld van de muzikale tweeling was natuurlijk ook schitterend om de band publicitair te liften.

Henk Smitskamp speelde bas in onder meer Shocking Blue, Livin’ Blues en The Sandy Coast: ‘Leuke composities, ja en ineens nà Shocking Blue was er natuurlijk plotseling ruimte voor een mooie sexy zangeres met Jerney Kaagman binnen Earth and Fire. , Ze hebben zeker bijgedragen tot een nieuwe richting Nederpop !!! mogen we allemaal blij mee zijn’

Hilde Marchal van onder meer The Rainbow Train is kort en krachtig: ‘Triest nieuws over Chris.’

Linda Beaupain en Ronn van Etten zijn insiders uit de popmuziek en Ronn speelt in diverse succesvolle bands, hun reactie: “Wij hebben diverse keren bij hen gelogeerd. Zij houden van gezelligheid, zijn super gastvrij en hadden vaak logés uit Nederland. Ze hebben ons meegenomen naar typisch Franse dorpsfeesten. Dat waren leuke ervaringen! Mooi om te zien hoe ze daar helemaal in de gemeenschap zijn opgenomen. Chris is altijd een rustige, bescheiden man gebleven. Ik heb zoveel mooie herinneringen aan onze vakanties bij hen !! Veel foto’s en wat video’s. Wij zijn nog aangeslagen…. toch onverwachts… het leek immers wat beter te gaan met Chris.